Vandaag 25 km naar Siena. In het geheel ommuurde dorpje Moneriggioni zijn de bars en de winkels nog gesloten. Het 4 sterren hotel dat wel open is serveert alleen haar gasten. Morsige pelligrini horen daar beslist niet bij. We lunchen met de laatste koekjes. Om 2 uur lopen we Siena binnen en leggen aan bij de eerste bar. Ze hebben pizza-punten. Mmmmmmm.
Herfst
Het is herfst. Het land bereidt zich voor op de winter. Het land is geploegd. Ronde balen hooi en stro liggen klaar om opgehaald te worden. De meeste druiven zijn geoogst. Bramenstruiken hebben geen bramen meer. Herfstbloemen versieren het pad. De eerst bladeren liggen op de weg. Een eenzame jager stuint door het landschap, op zoek naar de laatste fazant. Ik zou mij als fazant gewoon gedijst houden als ik zo'n groen mannetje met een uitstekende stok op zijn rug zag lopen. Veel zien en horen ze toch niet. Alleen die hond die hij altijd bij zich heeft. Die kan wel eens roet in het eten gooien. Veel wild is er niet meer. De natuur is stil. Het enige geluid dat je hoort komt van mensen, hun machines en natuurlijk hun honden.
Italiaanse bedden
We worden begeleid naar onze pelgrimskamer. Er staan 3 stapelbedden. Ze zien er mooi uit. Herman gaat als eerste op een bed zitten. Het bed zakt vervaarlijk door. Geen probleem . Als je gaat liggen heb je er geen last van. Dirk kan de slaap niet vatten. Hij ligt graag op zijn buik. Maar dan wordt de rug hol. Dat doet pijn. Dirk sleurt de matras op de grond. Hij slaapt heerlijk in.
No comments:
Post a Comment