27-5-2017 Via Egnatia - Epiloog

Het was weer een mooie voetreis. Het was bijzonder om de ontwikkeling mee te maken van een nog arm Albanië via Macedonië naar een redelijk modern Griekenland. In Albanië hebben de boeren 2 koeien, een paar kippen en gebeurt veel nog met de hand. In Griekenland heeft de boer grote fruitboomgaarden en moderne landbouw machines. Maar ook kom je op de onvruchtbare heuvels schapekuddes tegen met vervaarlijke honden die je als indringer beschouwen. Lopen met zijn 3-en is net iets minder leuk dan met een even aantal of alleen. Lou en Shawn zijn een hecht stel. Van Lou merk je dat hij lang alleen is geweest. Hij gaat zijn eigen gang en maakt de planning. Shawn is meer de zorgdrager. Hij informeert vaak of het goed gaat. Ze hebben nog grootse plannen, o.a. lopen van Trondheim naar Rome. Maar fysiek gaat het Lou niet optimaal. Last van knieën en kuiten. We zullen wel zien. Deze pelgrimswandeling is vooralsnog de afsluiting van mijn pelgrimswandelingen. Ik wil mij hierna meer toeleggen op fietsen. Dan kan Margriet ook mee en kunnen we samen genieten van de natuur en cultuur die we tegenkomen. Had ik nog bijzondere of verheven gedachten tijdens het wandelen? Feitelijk niet. Ik genoot van het de hele dag buiten zijn en van wat ik onderweg tegenkwam: de uitbundige veldbloemen, de uitzichten, de te passeren beken, de kapelletjes, de rijpe kersen, de vriendelijke mensen die vragen naar je nationaliteit en je bestemming en die je soms spontaan iets te eten meegeven.
Dirk Zijp