Weer geen WiFi. We eindigen bij een boerderij die ons onderdak gaat verschaffen. Tot nu toe komen we niet verder dan het terras en worden onthaald met koffie en raki. De boer heeft kippen en een paar koeien. Dus dat belooft genoeg te eten. De boeren zijn zoals bij ons in de 50-er jaren. Allemaal handwerk zonder machines. Het hooi wordt opgetast in een hoge smalle hooiberg voor de winter. De bergen zijn kaal en hebben veel last van erosie. Hele wegstukken zijn weggeslagen door de regenstromen. Voor voetgangers is er altijd wel een doorgang. De familie bestaat uit vader, moeder, dochter, kleinzoon en (schoon) zoon. De dochter maakt het eten klaar op een houtfornuis. Het duurt even maar dan komt er een verrukkelijke maaltijd tevoorschijn bonensoep, sla, kip en pilaf. De familie eet later. De banken worden omgetoverd tot slaapbanken. Dirk prefereert evenwel de vloer om op te slapen (vlakker). De is truckchaufeur geweest. De versleten Tatra's staan als bewijs op het erf, evenals nog 5 oude Mercedessen en een kolossale (scheeps)motor. De boer verzamelt alles. De boiler wordt gestookt op hout. Er komt prima heet water uit. De veranda kijkt uit op een randje rozen
No comments:
Post a Comment