Tuesday, September 9, 2014

8 september, Savona

Guus en hotels hebben nooit haast. Dat is heel ontspannend. Heel vroeg gaan wandelen als de lucht nog fris is en de zon zich nog achter de bergen schuil houdt is  natuurlijk een nobel streven. Maar ja, als als je de wekker op 6 uur hebt gezet en je om 7 uur aan de onbeittafel zit wordt je eerst resoluut verbannen naar een ander tafeltje, omdat je precies was gaan zitten aan een tafeltje van een van de vaste (al wat oudere) gasten en moet daarna toch tot 7h30 wachten tot Guus en de verse broodjes binnen komen. Eigenlijk leeft de Ligurische kust in een permanente staat van onthaasting.

Guus loopt in een kritisch symbiose met zijn petje. Eigenlijk zit het petje niet lekker en ventileert het te weinig. Maar in zon moet het toch op om de tere hoofdhuid te behoeden voor te veel zon. Dus gaat het petje bij elke boom schaduw af en meteen daarna weer op. 's Avonds gaat het petje mee in was met de andere  zweetspullen. Dan voelt het 's ochtends weer fris aan.

No comments:

Post a Comment